It takes money and airplanes

(ph.Alicja Zielasko/ wearing: gifted Modekungen dress, black skirt, second-hand faux fur, second-hand bag, vagabond wedges)

Dressing up in winter is one of the worst things ever. If you happened to be me once or twice, you propably know that no matter how much you try during your "let's choose clothes" moment , you will always end up bundling yourself up in thousand layers because it's c o l d. This year I've been wearing coats since October, I guess. Observing my friends boiling in their cardgians and thin jackets was quite odd but I can't help I'm such a pejor. Ok, ok but coming to my elaboriation of layers...This time a Modekungen dress was not enough. Although it's made of such a warm fabric, I decided to pull it with a black skirt. Then we have a fur, which is my newest thirft together with this bag. I'm having a serious problem at the moment, because I don't have any space in my wardrobe. I mean it. Think it's time I sold something.

Ubieranie się zimą jest jedną z najgorszych rzeczy. Jeśli akurat przydarzyło Wam się być mną, to zapewne wiecie, że chociażbyście się starali najbardziej ze swoich sił podczas wybierania ubrań, to i tak skończycie opatuleni w tysiąc warstw, ponieważ jest z i m n o. Zakładam płaszcze jakoś od października/początku listopada. Obserwowanie moich znajomych gotujących się w kardiganach i cienkich kurtkach było dość dziwne, ale już nic nie poradzę, że jestem z tych, którzy najchętniej nigdy, przenigdy nie przebywaliby w temperaturach poniżej zera. Wracając jednak do warstw...Tym razem sukienka to było za mało. Chociaż jest zrobiona z genialnego materiału, który jest na prawdę ciepły, to i tak postanowiłam dorzucić jeszcze czarną spódnicę. Sztuczne futro to najnowszy nabytek z ciucholandu, tak samo jak torebka. Jest jeszcze coś, czym chciałabym sie z wami podzielić - poważny (no może nie tak bardzo) problem- nie mam już miejsca w szafie. I nie piszę tego jako "Weronika-która-myśli-że-jest-fajna-bo-jej-się-szafa-nie-domyka". Piszę to jako biedny człowiek, który przez swoje sentymenty do ubrań nie może się ich pozbyć. Trzeba się jednak wziąć w garść i coś z nimi zrobić. Sprzedaż? Może i tak, ale najpierw muszę przebrnąć przez rytauł pożegnania. Życzcie mi powodzenia!


MY FACEBOOK FANPAGE