WHERE IS AIR

 

(ph. Basia Zielińska / wearing second-hand dress, Primark sweater, new yorker scarf, Zara bag, St.Oliviers boots)

 

This year's August and September are definitely travel dominated and as far as you know me - it's like living a dream. Here I am, in Berlin, waiting for my flight to Ibiza and being devasted whilst dramatically looking for Internet connection. So if you're reading it that means nobody kidnapped on my way, I didn't go in the wrong direction, I'm already in Ibiza and there is WiFi in my room (which recently has been sort of my air). When it comes to today's outfit though - I can't help it. I failed again. Dressing up correctly to the temperatures outside seems to exceed my abilites. It was slightly too hot for the scarf. And for the sweater. And for these boots. But honestly, if you wanted to feel great in every single time of the day you would have to carry a freaking suitcase wherever you go, cause you're freezing in the morning, boiling in the afternoon and feeling confused in the meantime. Next posta though are going to be from a place that has way more weather stability. So I'll see you soon - get ready for the beach, sun and drinks (non alcoholic ones for sure).

Dwa ostatnie miesiące mojego życia zdominowały podróże, a wiecie, że jestem ostatnią osobą, która mogłaby na taką sytuację narzekać. Oto więc teraz jestem na lotnisku w Berlinie, czekam na mój samolot i czuję się zażenowana faktem, że berlińskie lotnisko nie oferuje darmowego WiFi. Jeśli więc teraz mnie czytacie, oznacza to jedynie, że nikt mnie w drodze na Ibizę nie porwał, nie spędziłam dwóch godzin siedząc pod złym gatem, żeby spóźnić się na samolot; jestem już w hotelu, a w moim pokoju korzystam z uroków Internetu. Co do dzisiejszego (tj realnie wczorajszego, blogowo dzisiejszego) stroju - nic nie poradzę. Moje wyczyny robią się żenujące, najwidoczniej dobieranie ubrań do temperatury na zewnątrz przewyższa moje umiejętności. Było troszkę za ciepło na ten szalik. I sweter. I te buty. Z drugiej strony, gdyby człowiek jednak chciał się czuć super komfortowo o każdej porze dnia, musiałby chyba wozić ze sobą walizkę, w każde miejscem, gdzie jego noga postanie, bo rano się zamarza, po południu się topi, w międzyczasie po prostu dziwnie się czuje. Następne posty będą jednak z miejsca ustabilizowanego pogodowo. Zapraszam więc serdecznie na leżaczki, piasek, morze i drinki (bezalkoholowe).