THEY WERE WRONG

(ph. Maksymilian Scholl/ wearing second hand blouse, second hand cardigan, second hand skirt, second hand belt, Vagabond shoes, Modekungen bag, SIX bracelet and ring)

I knew the Maya people were wrong. We're still alive and if everything goes right, we'll start the new year 2013 in one and a half day. I have this love-hate relationship with the celebration of New Year. I'm always so freaking excited, preparing my outfit for the big party, doing my hair, making a list of resolutions, thinking how wonderful, amazing, breathtaking the next year's gonna be. And then, on the party, at 12 pm, I get a emotional breakdown. I feel bad and lonely and I hate my life and I don't want no next year, I'm just ready to die. I realize that I didn't stick to any resolutions I had made and generally speaking I messed my life. But then, the next morning, I always come to the conclusion that I'll make a list of resolutions anyways and this time I'm so gonna do this. And I never do, trust me. But it's still nice to try, right? Happy, happy New Year guys and see you in 2013! xx

Wiedziałam, że Majowie się mylili. Nadal żyjemy, a jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, za półtora dnia powitamy kolejny rok. Ze świętowaniem nowego roku łączy mnie dość dziwna relacja. Owszem, zawsze się niesamowicie ekscytuję, robię przygotowania przedsylwestrowe trwające milion lat świetlnych, piszę listę postanowień noworocznych i ciągle tylko myślę, jak wspaniały cudowny, niesamowity, zaskakujący będzie rok następny. Ale rok w rok, o dwunastej godzinie, kiedy jedynymi ludźmi otaczającymi mnie w tym momencie są albo zakochane pary, albo osoby, z którymi kontaktu już niestety nie da się nawiązać, przychodzi Noworoczny Kryzys Nerwowy. Czuję się słaba, samotna, nienawidzę życia (wszystkie te atrakcje zawsze w pierwszych minutach po dwunastej) i nie chcę żadnego nowego roku, bo gotowa jestem umrzeć. Uświadamiam sobie, że nic nie wyszło z moich postanowień zeszłorocznych i ogólnie rzecz biorąc, zmarnowałam swoje życie. Ale następnego ranka zawsze dochodzę do wniosku, że tak czy siak zrobię sobie listę postanowień, bo każdemu zdarzają się wypadki przy pracy i jak się postaram, na pewno dam radę. A nigdy nie daję. Miło i przyjemnie jest jednak wmawiać sobie samej bzdury, więc moją coroczną tradycję postanowień zamierzam kontynuować, a Wam życzę wszystkiego dobrego i do zobaczenia w 2013 roku :)