LIKE A BOY

(Weronika Załazińska / ph. Maks Scholl / wearing Reserved blazer and trousers, second-hand shirt, Morawski bow, Clarks shoes via eButy.pl)

It's funny to leave my skirts and dresses locked in the wardrobe and become a boy for a day. And it's even funnier to find out that simple black blazer and trousers give me so much more confidence and feeling of feminity than a dress does. Is it the game of the contraries playing the main role here? The less feminine I look, the more feminine I feel? Well, I'm not sure. I don't really feel world-rocking when I'm wearing five size bigger than me sweater. Anyways, as much as I love men wearing tuxedo (hello Mr Holden and Don Draper), I have to tell you I even adore more women wearing it. And I guess here comes one and only moment in my life when I'm saying 'yes' to unisex in fashion. But only with red lipstick on.

Dobrze jest raz na jakiś czas zamknąć moje sukienki i spódnice w szafie i na jeden dzień stać się chłopcem. A jeszcze lepiej jest odkryć (moich wspaniałych odkryć ciąg dalszy) , że proste czarne spodnie i marynarka potrafią dodać tyle pewności siebie i poczucia kobiecości, jak rzadko która sukienka. Na czym polega więc fenomen garnituru; czy to wszystko działa zasadzie kontrastów? Im więcej pozbędę się kobiecości, tym bardziej kobieco będę się czuła? (sic). Nie byłabym tego taka pewna. Nie jestem w stanie przecież powiedzieć, że o pięć razy za duże swetrzysko przeistacza mnie w wulkan energii i tak zwaną "Power Woman". W każdym razie, jakkolwiek kocham mężczyzn w garniturach (witam Williama Holdena i 'Dona Drapera'), to jednak jeszcze bardziej uwielbiam w nich  właśnie kobiety. I tutaj chyba następuje ten moment, w który raz w życiu przyznaję, że w tym wypadku unisex ubraniowy toleruję i popieram. Ale tylko w towarzystwie czerwonej szminki.