MY 18TH BIRTHDAY IN DISNEYLAND

Woop woop! I'm back. And so is my rambling. I left Paris on Friday and used so many means of transportation to get to Krakow that all I want to do now is lie on my bed looking like a dead body. There are I guess two more posts coming from my journey to France but today's post is about a very special day for me - my 18th birthday that I spent in Disneyland. I probably keep on repeating that in every single post but I'll tell you once again - I'm the biggest fan of Disney on this whole planet and the fact that I was about to spend my 18th birthday there made me actually the happiest person ever and for the whole day I looked like an over-excited chihuahua dog.

Łuhuhu! Wróciłam. Wróciły też moje wypociny. Paryż opuściłam w piątek rano i użyłam takiej ilości środków transportu, żeby dostać się do Krakowa, że jedyne, na co teraz mam ochotę, jest leżenie na łóżku, wyglądając jak zwłoki. Czekają Was jeszcze dwa posty z mojego pobytu we Francji, a dzisiejszy wpis jest o dniu dla mnie bardzo, ale to bardzo szczególnym, niezwykle oczekiwanym i traktowanym z grobową powagą - moich osiemnastych urodzinach, które spędziłam w Disneylandzie. Powtarzam to chyba w każdym poście, więc nie zaszkodzi powtórzyć tego i w tym - jestem zagorzałą fanką Disneya, a fakt, że miałam spędzić dzień wkroczenia w dorosłość w towarzystwie księżniczek, misiów, różowego zamku i uszek Myszki Mini, sprawił, że przez cały dzień wyglądałam jak zanadto podekscytowany pies chihuahua.

I got a special 'Happy birthday!' badge from Disney team, bought Mini Mouse headband and together with Basia we entered Disneyland. We started with Fantasyland since Disneyland is separated into four different 'words' - you've got Discoveryland, Frontierland, Adventureland and Fantasyland, which I obviously chose as the first one I wanted to go to. And then I saw it. The castle. Have you ever seen somebody fangirling? Have you seen a video on Youtube that shows girls reaction to seeing live let's say, One Direction? They act as if they lost their mind, I mean it. Well, when I saw that Disney castle, I was so like these girls. Expect for the fact I fangirled over a pink castle, not five (quite handsome) British boys.

Dostałam specjalną plakietkę "Wszystkiego najlepszego" od ludzi z Disneya, kupiłam uszy Myszki Mini i razem z Basią weszłyśmy do Disneylandu, który podzielony jest na cztery "światy" - Discoveryland, Frontierland, Adventureland i Fantasyland, które z przyczyn oczywistych wybrałam jako pierwszy punkt naszej wędrówki. I wtedy go zobaczyłam. Zamek. Widzieliście kiedyś ludzi szalejących i zachowujących się jak wariaci, bo zobaczyli kogoś/coś sławnego? Widzieliście nawet jakiś urywek filmiku na Youtubie pokazujący histerię dziewczyn po spotkaniu z, powiedzmy, One Direction? I teraz wyobraźcie sobie mnie zachowującą się dokładnie tak samo (może troszkę spokojniej), stojącą pod zamkiem Disneya. Ekscytacja różowymi wieżyczkami - wraz z osiemnastymi urodzinami w moim organizmie zaczął się najwyraźniej przyspieszony proces cofania się w rozwoju.

Unfortunetely, that day, I didn't meet any of the princesses and I almost had a nervous breakdown when, after waiting the whole day, Disney decided to cancel The Princess Parade. When I heard it, I wanted to grab the Disney manager or whoever dumb organises it and put him in the Alice's Curious Labirynth so he could get lost and starve to death there.

Niestety, tamtego dnia nie było mi dane spotkanie księżniczek, a czara goryczy przepełniła się w momencie, kiedy po całym dniu oczekiwań głos z megafonu oznajmił, że Parada Księżniczek została odwołana. Moja mina po usłyszeniu tej nowiny mogła spokojnie konkurować z minami wszystkich razem wziętych zawiedzionych pięciolatków. Myślałam, że porwę managera, czy kto tam tym kieruje, i wsadzę go do labiryntu Alicji z Krainy Czarów, żeby się tam zgubił i umarł z głodu.

I also went on a Big Thunder Mountain Railroad and let me just tell you - I've never done such things before. Even though Basia claims it was a ride for losers, I still think it was quite a big thing for an unexperienced person. With vertigo. And fears of everything. And for a person that is me.

Jechałam też kolejką Big Thunder Mountain Railroad, a takich rzeczy w życiu swym jeszcze nie robiłam. To był pierwszy raz i chociaż Basia uważa, że to kolejka dla ofiar losu, ja nadal upieram się, że jest to całkiem duże przeżycie dla osoby niedoświadczonej. Z lękiem wysokości. Z lękiem prawie wszystkiego.

At 11 PM there was something I wanted to see all my life - fireworks display. And you can leave this site now, close it, say I should go to a psychiatrist but I cried. I mean, I didn't burst into tears and lay on the ground and moun and create a river out of my tears. I cried a little because there I was, on my birthday, sitting in front of the Disney castle and watching something I wanted to see for so so so long. And let me just tell you - it was incredible and beautiful, the fireworks, music, lights, water splashing. It's something definitely worth seeing, at least once in your life. And yep, after the show we took the train home and our Disney day was finished. My birthday has been one of the happiest days in my life (no jokes) but not because of Disneyland - I got so many wonderful wishes from my friends, from my family and from You guys. I was acutally quite surprised of how many people remembered that day about me and how they all made that day so special for me. OK. I should stop now because it starts to sound like a good intro for a touching song that Celine Dion would create. And I should stop also because I'm melting. Bye! Thank you again and see u soon!

Coś, o czym marzyłam praktycznie całe życie, zdarzyło się o 11 wieczorem - pokaz sztucznych ogni nad zamkiem. Możecie teraz opuścić tę stronę, powiedzieć mi, że powinnam się zgłosić do specjalisty, ale tak, płakałam. Może nie w takim sensie, że wybuchnęłam płaczem, położyłam się na betonie, waliłam pięściami, a moje łzy stworzyły rzekę. Kilka łez poleciało, bo w pewnym momencie zdałam sobie sprawę, że są moje urodziny, ja siedzę przed zamkiem Disneya, a odbywa się właśnie coś, co było moim marzeniem, które myślałam, że nie spełni się tak szybko. Pokaz był naprawdę przepiękny - fajerwerki, muzyka, światła, pluskające fontanny, buchał nawet ogień. Po fajerwerkach dzień w Disneylandzie się skończył, wsiadłyśmy do pociągu i wróciłyśmy nieprzytomne do domu. Ten dzień był naprawdę wyjątkowy, ale nie powiedziałabym, że tylko przez Disneyland. Dostałam tak dużo pięknych życzeń od znajomych, rodziny, od Was. Nie spodziewałam się, że tyle osób będzie o mnie pamiętało, więc dziękuję! I kończę, bo ten tekst zaczyna właśnie przypominać jakieś idealne intro do rzewnej piosenki Celine Dion. A poza tym, to właśnie się roztapiam, więc to też dobry powód, żeby skończyć. Jeszcze raz dzięki i do zobaczenia!

(ph. by myself & Basia Zielińska)